HÜLYA EKŞİ
Ben köyünde yaþayan bir çiftçiyim köyümüzde tarlada tokatta iþçilik etmemizin yaný sýra ben kendimce þiirler yazmaya baþladým
Tarlada þiirlerimi yazar zamanýn telefonu olan 3310 Nokia telefonumun mesaj kýsmýna kaydederdim þiirlerimi ve eve gelincede þiirlerimi telefonumun mesaj kýsmýndan deftere aktarýr telefonumun mesaj kýsmýný boþaltýrdým. Bu nedenle ister istemez telefonla çokilgilenirdim.
Ve artýk köyde mahallede herkes duymulçltu telefona çok baktýgýmý þiir yazdýgýmý henüz kimse bilmiyordu. Duyduklarýnda ise beni bayagý bi yadýrgadýlar ev iþi tutsun el.iþi yapsýn þiir neyimiþ diye
Neyse
Zamanla cep telefonu iyice yaygýnlaþtý cahil civelek herkesin telefonu vardý nerdeyse o yýllarda çevre köylerden bir ikide gelin kaçmýþ çoluk çocugunu atýp kaçmýþlar
Köylerde olan düðünlere traktmrle yaþlý kadýnlar düðünlere gidiyor gelini kýzý götürmüyorlae oralarda düðünlerde telefonle sevgili bulup köylerinde kaçan gelinlerden bahsediyorlar
Orada biriside diyorki ; Allah için benim gelinim iyiyidi bizim gelinimizin seri sebebi telefon internet . Diyor.
Bizim köylü yaþlý gelinbacýda diyorki
- Yahu bizim köydede Hülya var oda telefona çok bakýyor diyorlar bu telefon onu niye kaçýrmýyor ? Diyor.
Gönlümce ben beni yazarým sandým,
Sanatýn içine sýzarým sandým,
Þairlik kuþanýr üzerim sandým,
"HÜLYA" lar yozuldu okþadý gitti.
Kalem tutmayý nasýlda severdim,
Yazýnca elemi kederi serdim,
Sonunda hüsrana yine ben erdim,
Hayaller bozuldu "EKÞÝ" di gitti................................... HÜLYA EKÞÝ
KÖYDE HARMAN ZAMANI VE TARLADA BALYA YÜKLERKEN KARDEÞÝM ALÝÝHSANLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.