DÖN GEL SUNAM DÖN GEL ( ŞEHİD YARBAY SONGÜL YAKUT'A )

SON GÜLE

Þehitler yaþýyor, sanmayýn ölü.
Benim yavrum idi ordunun gülü,
Peygambere komþu ettim Songül’ü.
Dön gel Sunam, dön gel anan öleydi.
Þu kara yazýna yanan öleydi…

Þenoba’nýn daðý geçit vermiyor.
Babasýz büyüttüm, gözüm görmüyor.
Öksüzüm, yetimim özüm döðmüyor.
Dön gel Sunam, dön gel anan aglýyor
Aðlýyor da karalarý baðlýyor…

Çok çileler çektin doðdun doðalý.
Gelin edecektim eli kýnalý.
Baykuþ gülüme kondu konalý
Dön gel Sunam, dön gel baðým periþan.
Boran oldu, karlý daðým periþan..

Ören’den görünmez Þýrnaðýn ardý.
Yükledin sýrtýma çekilmez derdi.
Benim Songül kýzým gözümde nurdu
Dön gel Sunam, dön gel baba yurduna.
Eller deðil, ben yanarým derdine..

Hasretin baðrýmda taþ olup kaldý.
Babam çok severdi, yanýna aldý.
Kara bulutlarý üstüme saldý.
Dön gel Sunam, dön gel kurudu dalým.
Sensiz günüm geçmez periþan halim..

Mübarek bir gündü, Ramazan ayý
Kararttý Güneþ’i, batýrdý Ay’ý
Ey canýmýn içi ey zemzem suyu,
Dön gel Sunam, dön gel bayram edeyim.
Bayramým karalý kime gideyim..

Kapýmýza acý haber ulaþtý.
Feryadým figaným daðlarý aþtý.
Aklým zayi oldu, feleðim þaþtý.
Dön gel Sunam, dön gel kara yastayým.
Derdime derman ol, aðýr hastayým..

03 HAZÝRAN 20017
Hülya EKÞÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: