DÜŞE KALKA DÜŞE KALKA

Bak görüyor musun yine sana geldim.
Tükenmiþ benliðimden umutsuzluðumdan,
Zifiri karanlýkta üþüdüðüm gecelerimden.
Yalýn ayakla yürüdüðüm parke taþlarýndan.
Düþe kalka düþe kalka sana geldim.

Neden geldin, alýþmýþtým sensiz yaþamaya.
Yýllar önce kurban etmedik mi birbirimizi.
Ne deðiþti de çýkýp geldin öyle bir anda.
Sensiz nasýl tutunduðumu görmek için mi
Düþe kalka düþe kalka tutunmaya çalýþtým.

Anlatayým sana nasýl geçirdim sensizliði.
Bizi biz eden kasabayý terk ederek baþladým
Karanfil kokan sokaklarýmýzý caddelerimizi
Güneþ diye seni gördüðüm penceremi
Seni ile beni biz eden o mahallemizi
Hepsini yüreðime gömdüm de gittim.

Çünkü gidersem unuturum dedim kendime
Ama düþündüðüm gibi olmadý unutamadým
Gittiðim gün anladým ama geri dönemedim.
Hangi yüzle dönecektim ki terk etmiþtim
O prangalarýn vurulmadýðý o kasabamýza

Oysa kadar da temiz sevmiþtik birbirimizi.
Çok sonra anladým ama birþey yapamadým.
Çünkü yüreðimiz gurbetti, bizde yabandýk.
Evimizden kasabýmýzdan hayli uzaktaydýk.

Sen farklý bir seher yelinde yaþýyordun
Ben ise farklý ayazda yaþýyordum gurbeti.
Ýkimizde çok uzaktaydýk birbirimizden.
Ne ben sana koþabildim, nede sen bana

Zaman geçiyordu, ben ise savruluyordum.
Rüzgar bir o tarafa bir bu tarafa sürüklüyor.
Çok üzüyordu yüreðim, belki sensizliktendi
Bilmiyorum karanlýk gecelerde insaf yoktu.
Parke taþlarýnda vicdan yok hayli soðuktu
Yalýn ayaklarla kanlar içinde yürürken.

Yoruldum taþýyamadý bedenimi dizlerim
Düþtüm bir köþe baþýnda, belki son nefesim
Gözlerim karardý kalp atýþlarým hýzlandý
Uzaklardan gelen ayak sesleri duyar oldum
Kurtuldum dedim merhamet yetiþti dedim.
Bilemedim gurbette merhametin geçmediðini
Bizim o küçücük kasabamýzda geçtiðini

Görenler geldi, sonra bir bir iki iki üç üç.
Gözümdeki acýlarý görüpte geldiler sandým.
Merhamet edecekler, halime acýyacaklar.
Öyle düþünüyordum, biz öyle yaþadýk
O kirlenmemiþ, saf temiz kasabamýzda.
Fark ettiðimde çok geç kalmýþtým.
Gelenlerin hepsinin aç çakal olduðunu.

Elini tutmaya utandýðýn artýk paramparça.
Her tarafý kan her tarafý yara bere içinde
Kirlenmiþti saçlarýný taramayý hayal ettiðin
Bedenim çýplak gözlerim yaþlar içinde..

Ýþte o gün öldüm cenazeme kimse gelmedi.
Sen gelirsin de kirlenmiþ bedenimi sararsýn
Diye gözlerim arar oldu seni caddelerde,
Gelmedin gelemezdin habersizdin benden

Sonra bayýlmýþým hastane açtým gözlerimi
Kolumda serum baþ ucunda aðlayan sen.
Niye aðlýyorsun ki niye geldin söylesene
Gördün iþte sensiz beceremedim yaþamayý
Al þimdi mutlu musun býraktýðýn eserden.

Geldim diyorsun ya çok geç kaldýn artýk
Kirlenmiþ bir bedenden kýrgýn bir kalpten
Ne sana yar olacak nede bana yar.
Þimdi var git yolun da bahtýnda açýk olsun
Bende merhametten eser kalmadý.

Yazan: Sinan Toker ( 07/01/1990 ) Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: