OYSA NE ÇOK BİRİKTİRMİŞİM SENİ

Oysa ne çok biriktirmiþim seni
Bak nasýl da haykýrýyor yüreðim seni.
Karanlýk bi hücra gibi hapsettim kendimi
Bu gece sensizliðe.
Yine bi damla gözyaþý ile düþtün yüreðime
Görüyor musun yýldýzlar bile küskün
Küskün olmasalardý aydýn olmaz mýydý
Sana baktýðým pencerem.
Bak iþte gece karanlýk, kayboluyor yýldýzlar.
Ve sanki daha da çok özlüyorum seni.
Çünkü ne zaman düþünsem seni Yanaklarýmdan süzülür gözyaþlarým.
Oysa seni özlemekte yasak bana.
Ailem iþte elimden birþey gelmez.
Gelseydi þayet yýllar önce yapardým.
Sana yalan söylemezdim, seni kalbeme gömmezdim.
Senden vazgeçmezdim, ama ailem iþte onlarý atamam ki.
Sonra kendime geliyorum bir telaþ ile siliyorum gözyaþlarýmý.
Çünkü annem görmesin aðladýðýmý,
Þayet annem görürse sorar neden aðlýyorsun diye.
Ey ben anneme yalan söyleyemem ki
Seni diyeceðim ona aðlýyorum diyeceðim.
Yanaklarýmdan süzülen yaþlar hasrettir ona diyeceðim.
Bu sefer annem üzülür diye vazgeçiyorum aðlamaktan.
Ama bilesin ben istemedim ki böyle olsun.
Sen bir sevdiysen ben on sevdim seni
Biliyorum þimdi diyorsun çok sevdiysen neden býraktýn diye.
Biliyorum haksýzým ama büyüklerimin sözünü çiðneyemedim.
Hep derler ailenin rýzasý yoksa elde yalan olursun derler.
Sende yalan olurum diye býrakmadým seni.
Ama helallik olmadan baþkasýna helal olamam ki
Sende gördün ailemin rýzasý yoktu elden ne gelirdi ki.
Susmak ve kabullenmekten baþka.
Hem bilirsin alnýmýza bir yazgý yazmýþ yaradan.
O yazgýyý doðduðumuz gün kabullenmedik mi.
O yüzden sustu yüreðim razý oldu yazgýsýna
Kabullendi yüreðim seni ve sevgini içine gömmeye.
Þimdi diyeceksin o zaman neden özlüyorsun halen diye.
Sen söyle þimdi hiç özlemiyor musun beni.
Ama bilirsin duygulara bazen hüküm giydiremiyorsun.
Giydiremediðin için özlüyorsun ve haykýrýyorsun yüreðinde.
Ve sonra dönüp bakýyorsun öylece geçmiþe
Ya nasip diyorsun ve susuyorsun
Þimdi benim sana sustugum gibi.
YAZAN: SÝNAN TOKER
YAZILDIÐI TARÝH:01/01/2024 Antalya/ Alanya
Sosyal Medyada Paylaşın: