İMZA

Biz ne kýþlar gördük,ne fýrtýnalar,
Kuvvet aldýk çamurundan, karýndan.
Durur dizimizde eski yaralar;
Ýmza gibi çocukluk yýllarýndan.

Bu topraða baðlýdýr köklerimiz,
Köklerinden açar çiçeklerimiz.
Arýtmaya gerek duymaz, tertemiz;
Þifa akar soðuk pýnarlarýndan.

Sivas’ýmýn karý, kýþý bol olur,
Topraklarý rahmet ile yoðrulur,
Yeþil gözlü,gür fidanlar doðrulur;
Çiðdem, nevruz açan bayýrlarýndan.

Âlimi, aþýðý çoktur Sivas’ýn,
Ýçinde nâmerdi yoktur Sivas’ýn,
Sivas’tan ayrýlan yansýn aðlasýn;
Geçen piþman olur sýnýrlarýndan.

Karý, kýþý bize deðildir zûlüm
Kýþýn üþür, yazýn ýsýnýr elim
Baharda daðlarý allý bir gelin;
Mor menekþe kokar bozkýrlarýndan.

Hicranî, yetersiz kelâmým, sözüm,
Anlatmakla olmaz, gelin bir gezin
Ölürsem taþýma Sivas’lý yazýn;
Dertlensin görenler kâhýrlarýndan.


Nûriye Akyol 23/1/2022

Görsel: Sivas, Çifte Minâre


Sosyal Medyada Paylaşın: