Kirpiðimden sýzýyor formik asit yaðmuru
Sýra dýþý kuralý kâðýda kondururken
Kabul etmez bu yuva kaný bozuk kusuru
Mürekkeplerin zehri kalemi dondururken…
Karýncalar kaynýyor kalbimdeki mahzende
Kanýmý kaynatýyor bu zahmetli düzen de.
Önsezimden süzülen dizelerin sýrlarý
Sessizce haykýrýyor “ çelik kapýyý açýn
Saçýlayým deftere çýnlatsýn asýrlarý
Doldurun dehlizleri çabuk önümden kaçýn!”
Nefesimi kesiyor bu karýnca sürüsü
Kaç söz yýldýrýr beni kaç yorum sömürüsü.
Cilalý söz cevrinde neler yok ki içinde
Iþýk yaðar aniden gecenin bir yarýsý
Dizelerin üstüne ruh çöker akabinde
Sükûnete ulaþýr bu þiir haþarýsý.
Seslenirim sonunda “ karýnca hey karýnca!”
Yazabildim nihayet karýnca kararýnca.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM