Doðuma amadeydi sancý çeken bulutlar
Tekrar yeþersin diye kurumuþsa umutlar
Gök yataðý irkildi gelecekten kuþkulu
Mutlu eder mi acep ayýrmadan her kulu
Bir avazda þimþeði yere saldý coþkulu
Göðe döndü yüzünü bu durumdan hoþnutlar.
Düðmeleri açýldý gömleðinin topraðýn
Kardeleni patladý yerden yükselen daðýn
Gülümseyip filizler dedi güne “merhaba”
Bilinmez çiçekleri tez solar mý acaba
Telaþlýydý tüm kuþlar olmaya ana baba
Mevsim merasimiydi gelip geçmiþ her çaðýn.
Leyleklerle þenlendi hanelerin bacasý
Bahçeleri mest etti menekþesi goncasý
Denize koþarlarken þýrýldayan dereler
Ýlkbaharla açýldý aþklara pencereler
Rüzgârýn naðmesiyle paklandý hançereler
Fazla söze gerek yok mutluluk kýsacasý.
Çaðýralým ki gelsin kýþý atlatýp bahar
Bitsin ev hapisleri içimizi yakan har.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM