Kýsýrlýklý kalbimin kapýlarý, kýpýrtýlarý fýsýltýlý, Öksürüklü ciðerlerimde teneffüslerim üzüntülü, Aðlayamýyorum diye aðlamak istiyor gözlerim, Bu nasýl bir kýsýr döngü, Bu acýlarý kaç asýr gördüm, Yalnýzlýðým beni içime kaç sefer gömdü.
Bir gün bir saat bile yaþamadan, Nasýl böyle büyüdüm, Mezatlara düþmedim ama eskidim, çürüdüm, Aþk hayalleri dahi bir bütünün yarýsý etmedi, Bedenim bir kukla oldu ruhum ise kötürüm.
Ne urgan asacak tavaným var dayanýklý, Ne cebimde silah alacak param, Ardýmda pek de bir þey yok aslýnda, Nerede o eski cesaretim!? Ýntihar bile lüks olmuþ, Nasýl da gülünesi bir durum, Aklým zindan oldu, anahtarým ölüm. Yansýmalarým, yankýlarým, suretlerim, Beni gölgelerle, karanlýkla örtün, Katran rengi duvarlarýma, siyaha bürülü döþeðime, Beni týmarhaneme götürün. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.