Gece yavaþça gelir, Gündüzün sarý ýþýðýný örter, Ay gizemli bir yolculuða çýkar, Yýldýzlarla aþký konuþur. Zamanýn sonsuz dansýnda, Mevsimler el ele dolaþýr, Ýlkbaharýn taptaze çiçekleri, Kýþýn soðuk nefesini hisseder.
Göç eden kanatsýz kuþlar, Gökyüzündeki sessiz notalarýný çalar. Rüzgar geçmiþin hikayelerini, Zamansýz bir melodiye dönüþtürür. Deniz kumdan saatini sular altýna alýr, Dalgalar geçmiþin izlerini kýyýya getirir. Anýlarýn dansýyla katýlýr gözyaþlarý.
Gökyüzündeki bulutlar, Zamanýn resmini çizer, Her bir bulut, Bir anýyý, Bir duyguyu taþýr, Geçmiþin hafýzasýný sadece, Aþka bakan gözler canlandýrýr....
Erhan Çuhadar Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.