ŞEYTAN GİBİ
Topraða düþecek çiðden habersiz,
Açmýþ bir çiçeðin sarhoþluðu var,
Kursaðýmdan süzülen þarabýn,
Yudumlarýndan habersiz kalbimde.
Fýrtýnanýn habercisi olduðunu bilmeden,
Süte doymuþ bir çocuðun yanaklarý gibi dolgun,
Rüzgarý sýrtlamýþ bir yelkenin pervasýzlýðý var.
Sökülmekten, yaralanmaktan bir haber zihnimde.
Daha yavrusunun ölümünü duymamýþ bir ana gibi,
Son taze, güzel nefesimi çektiðimi bilmeden içime.
Umursamazca söndürmüþken ciðerlerimi,
Seni, senin var olabilme ihtimalini görüp,
Adem gibi þeytana hak vermiþliðim var.
Kimse yaðmur damlasýný anlamlý bulamaz,
Kurumuþ, kavruk topraðýn, yarýlmýþ baðrý gibi.
Hiçbir günahýn cezasý, senden uzak tutamaz beni,
Hiçbir sevabýn þeytaný cennete yaklaþtýramayacaðý gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafaonur.orhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.