Günahsýz, taze Ve masum bakýþlý Çýðlýklar içinde solan kardelenler Bir yanaðý kan izleri Bir yanaðý annesinin son öpücük izi. Ölüm sessizliðidir Bombalardan geriye kalan Bombalar yüreklerde patlar her þeyden önce Ve her þeyden önce çocuklar oyunsuz kalýr, Caddeler sessiz...
Paramparça bedenler Yara bere içinde çocuklar Tek kollu, tek ayaklý, tek gözlü Yarým hayat Yarým ölümdür yaþanan Ve en umulmaz iþkence kamplarýnda ölürler. Savaþ çocuklarý Ölüm, günleri geride býrakýr Tükene tükene ölür Ölür, kimse görmez. Ölür, kimse duymak istemez. Ölür sessiz sedasýz Ve onlar öldükçe Ýnsanlýk ölüyordu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Turgut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.