Soytarı ..
çýrak içinde kaybolduðunda ustasýdýr labirentin,
çýkýþý bulduðunda ise çýraðýdýr kendinin.
yani;
hikayenin bundan sonrasý hep yenik..!
bir çok film gösterime giriyordu
ama hiçkimse
bir saray soytarýsýnýn hayat hikayesini yazmýyordu.
yine de
mutluluðun kralý parmaðýnda oynatan bir soytarý olduðunu
bütün ödüllü film yönetmenleri biliyordu.
bir de babam..
bana en çok babam yalan söyledi,
ben en çok babamý sevdim.
küçük kýzlara büyük sýrlar veren kadýnlar
hep annemmiþ gibi gelirdi bana.
sonra büyümeye bulaþtým
ve kimsenin küçük kýzý deðildim.
ben çekiyorum siz patates deyin..!
gülen bir yüz ve niþasta
birbirlerini pek tanýmazdýlar ama hep yanyanaydýlar;
uzay boþluðuna,
fotoðraf albümlerine,
ve insanlara
o an mutluymuþum gibi yaptýðýmda.
çünkü eþ anlamlýydýlar
deklanþöre basan hayat olunca
bir saray soytarýsýnýn hayat hikayesini
kimse yazmadý.
yazdýysa gülün bana.
yaz dediler sonra, uzunca bir kýþ bitmiþti
günlük tutun diye diretince mürebbiye
ve tutmayanlarý cezalandýracaðýný söyleyince
baþlayýverdim iþte.
yýl sonunda,
ilk sayfasýndan sonra her sayfasýnda den den olan
ve "birþeyler uyduramadýn mý" diye baðýran
bir kadýn vardý karþýmda.
yazdýysa gülün bana..!
onlarýn gerçekleri vardý;
sürekli tahrif edilen bir düzenin içinde
el sürülemeyecek kadar kutsal.
ben dokundum onlara.
yine de birgün,
ödüllü bir film yönetmeni
bir saray soytarýsýnýn filmini yapacak diyorum.
eðer yapmadýysa.
yaptýysa gülün bana..!
nûn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.