Dal Kurudu Güve Düştü Yaprağa
Toprak insanlara insan topraða
Doyamadý kaç bin kavim yok oldu
Dal kurudu güve düþtü yapraða
Yanlýþ teþhis koyduk gövde yok oldu
Devran dönek doldu bozuldu genler
Durmayý bilmedi çalýp yiyenler
Zalim siyoniste hizmet edenler
Yaptýðýnýz insanlýða ok oldu
Haklarý hiç sayýp yýkarak bendi
Dünyasýn daraltan bireyin kendi
Açýp sacýlmaya özgürlük dendi
Kim ne istediyse o layýk oldu
Ferasetsiz iþte tabanlar yandý
Ruh hastalarýný kendinden sandý
Kulaklar týkandý gözler kapandý
Helak baþa geldi adý þok oldu
Üstümüze oynanýlan oyunu
Görmek gerek vehametin boyunu
Aslýn inkar eden sattý soyunu
Canilerin zulmü çok büyük oldu
Doðruluktan çýktýk, çýkmaz huyumuz
Ne havamýz kaldý ne de suyumuz
Her þey para oldu kaçtý uykumuz
Kurnaz akýl mazlum cana yük oldu
Þehit emaneti bu kutsal yurdu
Kutsalýma canýn verenler kurdu
Bir arada tutup kuzuyla kurdu
Yaymak için çaðrým çabam çok oldu
Söz benim öz benim Bilal-i adým
Benim karekterim attýðým adým
Kardeþçe bir dünya görmek muradým
Bu yolda can vermek lillah Hak oldu... Bilal Karaman (Bilâl-i)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.