Elif.. (Hece)
Hasretin baðrýmda sönmez yanardað
Ateþler ben gibi yanmýyor Elif
Gözlerimden akan sanki kýzgýn lav
Terk edip tenimi sönmüyor Elif
Âlemde yetiþir bin türlü çiçek
Mevla’dan diledim, bir mutlu dilek
Diyorlar ki, gönül uçan kelebek
Senden baþkasýna konmuyor Elif
Öyle sevmiþim ki yürekten özden
Aklým vazgeçiyor tanýdýk yüzden
Gönül istiyor ki sarýlsýn tezden
Hasretin bayraðý inmiyor Elif
Kar boran büründü engelim daðlar
Bulutlar bir oldu aþkýma aðlar
Düþerek ses verir, sesime çýðlar
Dört yaným fýrtýna dinmiyor Elif
Yokluðun isyaným feryadým ahým
Affetsin kulunu büyük Allah’ým
Yaþayan ölüyüm terk etti ruhum
Sen yokken bedene dönmüyor Elif
Anýlar canlanýr gözümde tüter
Sevip ayrý kalmak ölümden beter
Bilal can aþkýnýn yolunda yiter
Sýr olan kimseye denmiyor Elif
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.