Ayıp Durur
Yine görünmüyor yine yok oldu
Yokluðuyla beni sýnayýp durur
Bir kaç gün demiþti bir ay’ý buldu
Sabýr taþýmýyým deneyip durur
Gün mü sanýr acep yýl gibi ay’ý
Açtýkça açýyor aylar arayý
Gönül kalbimdeki açýk yarayý
Umut iðnesiyle yamayýp durur
Bir baþým bir sevdam dünyalýk nem var
Ne huzurum kaldý ne de neþem var
Acaba dedirten bir endiþem var
Ýçime düþtükçe kanayýp durur
Aratmak hak deðil varlýðý yokta
Bir ben var ki onda sanki tuzakta
Ben bana suskunum yardan uzakta
Aklým hallerimi kýnayýp durur
Bilal-im yaþanan kalýyor dünde
Dostlar dünde deðil, lazým her gün de
Hal bilmeyen insanlarýn üstünde
Altýn urba olsa, can ayýp durur... Bilâl Karaman (Bilâl-i)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.