Âhhh içime týka basa doldurduðum
Yalnýzlýk hiç bana göre deðil
Oysa ki kendi kendime güpgüzel yetiyordum bir zamanlar
Yada kendimi öyle avutuyordum
Ne zaman ki
Annem , babam son seferine çýktý
Sevgi dolu kalbimi çarmýha gerip
Kahýr dolu yýllara boyun eðdim
Ýþte o zaman sanki yavaþ yavaþ tükendim
Zorla içime sýðan hüzne esir oldum
...
Parmak uçlarýmda uzadýkça hasret
Köhne bir yalnýzlýk türküsü söylüyor gurbet
Bomboþ sokaklarda öksüz adýmlarým ve ben
Yürüyoruz tatil sabahý
Ýn cin top oynuyor yeminle
Oysa ki gün çoktan doðdu yeryüzüne
Buðulu göz bebeklerimin uykusuzluðu ile birlikte
Hayret
Bahçemdeki yetim kuþlar bile nakarat tutturmuþ bu sessizliðe
Çýt yok
Rüzgarýn nefesi saçlarýma dolanmasa
Ölü taklidi yapýyor zannedeceðim bütün evren
Birde buz kesen kimsesizlik kalbimi acýtmasa
Ne iyi olurdu
Derken
Ýki karga yetiþti imdadýma
Gagalarýndaki cevizlerle
Alman komþunun köpeði havlamaya baþladý
Evin camýnda oðlum beni bekliyor
Evettt
Evettt tarih öncesi mumyalanmýþ kalbim
Nasýl da atmaya baþladý
Demiþtim yalnýzlýk bana göre deðil
Hayat belirtilerine rastlýyorum dört bir yanýmda
Son ses en sevdiðim þarký
Yardan hediye kuþlu fincanda sütlü kahvem
Bir kedim Spot eksik
Bir Sen
Bir de bütün aynalardan gülümseyen ben
Bu aný ölümsüzleþtirirken parmak uçlarým
Pýr pýr eden ruhuma dokunmadan
Sandýk sandýk naftalin dökün mutluluðun üzerine
Bir de nazar boncuðu
Lütfen
Lütfen ama
Oyunbozanlýk yapmayýn
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.