Sahillerde martý sessizliði
Güneþe hasret bir günde
Ayaklarýmda siyah botlarým
Parmaklarýmda havalý eldivenlerim
Fýrtýnayla barýþmýþ delice esen rüzgâr
Baþýmda lila þapkam
Havamýzý alýp geldik
Havalý eldivenlerimle ben
Sorarsanýz baþým da göðe erdi lila þapkayla
Pembiþ kaþkolumda savrulup durdu
Keyfimiz prenseslerde yok
Ýçimizi ýsýtan
Bir baba evimiz eksik
Bir de anne kokumuz
Ve aldýk kalemi yazmaya baþladýk
Nagihan kimliðim ve hiçliðimle ben
Bugün yirmi bir aralýk
Nar ritüeli eþliðinde bolluk , bereket, aþk, sevgi , mutluluk, huzur dileyerek
(Kusurum olursa affola )
...
Bazen
Gitme demek gerekiyor
En çok da kendimize
Bu kadar
Yorgunluðumuzun kýrgýnlýðýmýzýn ve çaresizliðimizin üzerine
Örselenmiþ duygularýmýzdan binlerce kez öpsek az gelir yeminle
Hani bize sunulan yol ayrýmý var ya
Hep mecburiyetleri seçeriz
Kendimizden ödün vere vere
Mutluluk treni kalkar defalarca
Yetiþemeyiz
El sallarýz hüznün sesiyle
Defalarca kavuþtuðumuz istasyonda
Sevgili bizi bekler
Biz içimize dolan aðlak hýçkýrýklarla boðuþuruz
Ama nâfile
Aslýnda bazen kaçmak gerekiyor
En çok da kendinden
Umudun ellerinden tutup
Seferinden geri gelmeyen gemilere teslim olmadan
Son tren
Son otobüs de olsa ona binmek gerekiyor
Ellerimizde kalbimizde büyüttüðümüz sevgi çiçekleri
Göz bebeklerimizde sevdanýn resmi
Bir nefeslik gülmek gerekiyor
Bir nefeslik
...
Aðlamak artýk bize hiç yakýþmýyor sevgili
Var mýsýn rengârenk kaðýttan gemiler yüzdürmeye
O Rhein sularýnda
Çocuk gözlerimizle
nagihan
Geçmiþ günden kalan
21/12/2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.