Mehmedim
Bütün Analar bembeyaz yemeni
Babalar unutur mu gidip gidip de gelmeyeni
Gurbet içre gurbete düþmekteyiz topyekün
Yokluðun bizim yokluðumuz olduðunu unutarak
Bu sela’lar kimin kimi çaðýrýyor bu nidalar
Çözüldü dizlerimizin baðý buz tuttu ayaklarýmýz
Bu Aralýk vakti ölüm gözden uçuþur
Melek’ül Meft ortada yok Cebrail konar kirpiklerine
Biz o aðýt senin bu aðýt benim dolaþýrýz
Bütün kuþlar sizi uçar baþ ucunuz da topyekün
Kimlerin omuzundasýnýz heyhat bilmiyorsunuz
Türlü türlü musalla taþýna uzattý sizi Hainler
Kast eyledi Yürek mülkünüze topyekün
Ay ve dolunay birazdan Yürek mülkünüze þafkýr
Ey milletim Sen istediðin kadar haykýr haykýr haykýr
Bir yýlan kýzgýnlýðý ile kalkmazsak ayaða topyekün
Çýyan sýrtlan sürüsüyle aylardan baþka bir Aralýk
Keskin kayalýklardan výzýltýlarla sinsice gelecek ölüm
Mehmet’im ötelerden konuþmak istiyorum
Yaþayan ölülerin düðümlenen diliyle
Aðla gözüm aðla ki derdi Devlet Derdi Millet olaný
Kara yere koydu Ecel
Cennete oniki güneþ düþtü topyekün .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.