ayrýlýk kimi zaman bitimsiz bir özlem sýzýsý
derin bir býçak yarasý
ilmek ilmek hasret dokur gözlerim uzak yollarýn gergefine
dað çiçeðim kayýp
gökte ki yýldýzým yitik
gelmedi beklediðim bahar sabahý
buðulu bir cama dayamýþým alnýmý
her gece mavi bir özlem girer koynuma
yastýðýmý ýslatýr gözyaþlarý
aðlarým bakýp bakýp bulutlara
bir tren kalkar istasyondan
hüküm giydiðim
yargýlandýðým yere
kimsesizliðin acýlý ýrmaklarýnda boðulur hayallerim
soðuk kýþ gecelerinde
rüzgarýn türküler söylemeye doyamadýðý
ne bakacak pencerem
ne görecek ýþýðým
kapýlarým kilitli
umudum kesik
yanlýþ bir adreste gün tüketirim
öyle yalnýz
öyle sefil
baþý eðik bir çiçek
kalbi kýrýk bir serçe gibi
dokundukça yel üþürüm
içimde kar ayazý
suskunum
düþlerim kýþ
gözlerim yaðmur yorgunu
her sabah rüzgar vurur yamaçlarýma
gizli yaralarým var acýtan
yüreðimden süzülen her kor ateþ
kýrklar tepesine
ulu aðaçlara
uçan kuþlara
anlatýr yoksulluðumu
karlý bir daðýn eteðinde mor bir zambaðým
kederle yoðrulmuþ topraðým
aðýt kokar nefesi rüzgarlarýn
kuþ uçmaz kervan geçmez bir beldede
uzaklardan yankýlanýp kaybolan bir ses gibi
tükenmemiþ bir nefes gibi
yalnýz baþýna
yapayalnýz
dilimde yanýk türküler
öyle buhranlý ruhum
duygularýn sürgün yeri sanki
öyle uykular sürerim uzun gecelere
günlerce öyle firari sevdalardan
dað rüzgarlarý kekik kokusu getirdikçe
üþürüm bir kar çiçeði kadar
ýslanmýþ daðlarýmýn doruklarý
sislere bulanmýþ
öyle büyülü
üzerime çöker beyaz tepeler
uzletteyim her gece
yýllardýr gurbetteyim
uzunca hasretim var
çok yakýn bir mühletim var
ta ötelerden vakarý dokunur usuma
düþüncenin derin kuyularý sýðýnaðým
sukundayým
acizim
tecelliler karþýsýnda parça parça
çok uzak mesafeleri adres gösteren
bir idrak cenderesindeyim
kimi zaman kaçýþýn
kimi vakit bir aþkýn iþtiyakýnda
avuçlarýmýn içi kanar diken yaralarýndan
bitmeyen yokuþlarýn týrmanýþýnda
yorgunum
yersiz yurtsuz
garip bir tevekkül
kalbime iniyor
ta derinlerine býraktýðý her ses
hayatýn þerhi
geçmiþin tefsiri
bir içe dönüþ arifesindeyim
kendi yurdunu
kendi mekanýný bulma öncesinde
sorularým dað
cevaplarým yol
sarp yamaçlý bir daða doðru
o zirveye týrmanan bir yolcu gibi
yaklaþmaktayým
yalnýzlýðýmýn içine
sýðýnmanýn piþmanlýðýn tecelligahýna
iz düþümlerinde þekillenen her haykýrýþ
hissiyatýmýn devþirdiði tüm anlamlar
durulmadý hiç
O’nsuz her toprak çöl
O’nsuz her bakýþ kusurlu
O’nsuz her görüþ eksik
O’nsuz her düþünce yarým
öyle bir sanatkarýn rýzasýna
talibim
redfer