bazen ýslak ve serin bir sonbahar sabahýna uyanýlýr
etraf sessizdir
bir hýzlanan bir yavaþlayan yaðmurun çýtýrtýsýyla
etrafa yayýlýr sabah ezaný
bayram sabahýdýr
kelimeler üþengeç
gülüþler suskun
bazen evin bacasýndan dumanlar tüter
buðulu gökyüzüne doðru
evin sobasý yanmaya baþlamýþtýr
üstünde týngýrdayan ýhlamur demliðiyle
içi yaðlanmýþ kuzene ekmeðiyle
gök homurdandýkça tüm evler içine kapanýr
sofralar sohbetler içerde kalýr
kapýlar pencereler açýlmaz
evlerin yaþadýðýný gösteren tek þey
bacadan tüten dumanlardýr
bazen nefessiz kalýnýr
yalnýzlýðý sokaklara taþmýþ kýrýk dökük evlerde
bazen bir hengameyle serilen ekinlerde
takdir edilen ömürdür
haber vermeden gidenin haberidir
yaþlýlýktýr debelenmekten yorgun
elma aðacýnýn dibinde bekleyen bir çift gözdür
bazen müjdeli bir doðum haberini bekleyen
bir kalabalýk oluþur
bakýþlar endiþe dolu
bir oturup bir kalkan
durduðu yerde duramayan
volta atan bir kalabalýk
uzun yol yorgunu
efsunlu alemin sýrlarýnýn kokusu üzerinde
mucizevi bir yolcu beklenir
yeni bir nefes
yeni bir can
bir günahsýz
bir emanet…
hava sýcaktýr
rüzgar esmiyor
aðýzlarý býçak açmýyordur
çatýda serçeler
merdivenin baþýnda kývrýlmýþ kýzýl kedi de
yolcudan haberdar gibi sessizce bekler
insanlarýn az aðaçlarýn çok olduðu
sözlerin kýsa susmalarýn uzun olduðu
varlýðýn kýymetinin iç huzuruyla idrak edildiði zamanlardýr
korkular gerçek
özlemler gerçek
hafif bir rüzgar eser
elma aðacýnýn yapraklarý sallanýr
serçeler uçar
nane kokularý reyhanlara karýþýr
karabaþ dört ayaðýnýn üstüne kalkar
kulaklarýný diker
dikkat kesilir
ve sessizliði delen bir bebek çýðlýðý
bekleþen kalabalýk
sevinçten birbirine sarýlýr kimileri
yumak olur
gökyüzünde pamuk gibi dolaþan birkaç bulut da eðilir
selamlar kalabalýðý
birkaç yaðmur tanesi düþer
yükünü atan yeryüzü gibi
atmýþtýr anne yükünü
canýna candaþ
yoluna yoldaþ gönderilmiþtir
Yüce Yaradan’dan
sabi aðlamaya devam eder
tanýdýk ve sýcak anne kucaðýna gömülene kadar susmaz
bu vakitten sonra artýk o da
yola revan olmuþ bir yolcudur
alýnan her nefesle buðulanýr pencereler
baþka baþka zamanlara
baþka baþka mekanlara doðru
bazen davullu zurnalý bir düðün alayýnda
gelin yürür
etrafýndaki kalabalýða inat yalnýzlýðýyla yürür
bir adýmý hayaldir
bir adýmý gerçek
bir adýmý annedir
bir adýmý genç kýz
bazen kiraz aðaçlarýyla dolu
bazen akan suyun sesiyle
bazen bayram yeri gibidir etraf
dolan sepetlerini iplerle aþaðý sarkýtan
alýnlarý boncuk boncuk terlemiþ köy kadýnlarý
aðaçlarýn doruklarýnda kocaman açýlmýþ aðzýyla
rüzgarý yutmaya çalýþan muzýr bir çocuk
bir uçtan diðer uca gezen
elleri arkasýnda hacý nine
papatyalardan taç
kirazlardan küpe yapan sakin kýz çocuðu
alýyla moruyla sarýsýyla çeþit çeþit kirazlar toplanýr
ikindi sonuna kadar
ahalinin göz hakký ayrýldýktan sonra
kalan sepetlerin aðzý çatýlýr
batýya kaymýþ güneþin kýzýllýðýnda
veda edilir
bir yorgun güne daha
yaþlý incir aðacý
homurdanan gökten nasibini almýþ
çoktan vazgeçmiþtir yapraklarýndan
dallarýný kendine ev yapan siyah saçlý
karakaþlý neþeli kýz çocuðundan
meyve dolu yaz akþamlarýndan
göðe merdiven kuran tahta salýncaðýndan vazgeçtiði gibi
mevsim artýk vazgeçme mevsimidir
mevsim sonbahardýr
evler insanlar aðaçlar bir bir vazgeçer alýþkanlýklarýndan
yaðmura karýþýr sýrlý toprak kokusu
seccade üzerinde kehribar bir tespih
þýkýrdar yine
uçuþur semaya doðru dualarýn sýrrý
vakit akþamdýr
redfer