Çocukluk arkadaþýmdýr Tanýrým, iyi çocuktur Beraber büyüdük Þehirlerin pislik kokan arka mahallelerinde Yalýn ayak koþarak büyüdük Beraber boya sandýðýný taþýdýk Boyadýk binlerce ayakkabý Su sattýk Mendil sattýk Tatlý sattýk Simit sattýk Açtýk, Beraber ekmek çaldýk Parayý bulunca ödedik Oyuncaklarýmýz çamurdan Ve tellerden idi En aðýr arabesk þarkýlar dinler Kendimizden geçerdik Amatör lig takýmlarýný tutardýk Giriþ ücretsiz diye Çoðu kez beþ parasýz ortalýk yerde Borç alýr Ama borcumuzu ne pahasýna olursa öderdik
Bedo Okumayý severdi Okumak daha da okumak Adam olmak Ýnsan olmak Geleceði düþünmek Ýþ sahibi olmak Evlenmek Çocuk sahibi olmak… Ben ‘bizden adam çýkmaz’ derdim Bedo ‘çýkar, bal gibi çýkar Bir gün bizde adam oluruz Bizde elimizi masaya vururuz’ derdi Okulu bitirdik Hayallerimizde bitti…
04.03.1998 saat 01:00 gece Besni / Adýyaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Turgut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.