SÖZ BENİM DEĞİL

Söyler durur dilim, söz benim deðil
Gönül benim deðil, öz benim deðil
Bir anda elimden alsa yaradan
Göremem dünyayý, göz benim deðil.

Bir çiçekte yedi türlü renk deren
Topraða yaðmurla cansuyu veren
Rabb’imdir can veren, alýp öldüren
Bahar benim deðil, yaz benim deðil...

Ne bir fidan, ne taþým var dünyada
Ýki damla gözyaþým var dünyada
Bu dünyada erilmezmiþ murada
Oðul benim deðil, kýz benim deðil...

Dünyaya geldiðim gün hayat baþlar
Sýrasýyla geçer baharlar kýþlar
Mezarým baþýnda dikili taþlar
Toprak benim deðil, toz benim deðil...

Çalýþtým, çýrpýndým pul oldu gitti
Ömür verdiklerim el oldu gitti
Ömür yandý, bitti, kül oldu gitti
Ateþ benim deðil, köz benim deðil...

Rabb’ime âyandýr her þeyi görür
Ölüm son kervandýr mutlaka yürür
O son elbisemdir, toprakta çürür
Kefen benim deðil, bez benim deðil...

Nûriye Akyol

KELÂM ERBABINDAN: (Teþekkürlerimle)

Naçizane þiir yazar dururum
Hayalimde resim çizer dururum
Baharda daðlarý gezer dururum
Âþýk olamadým saz benim deðil
____ Türkmenoðlu (Þükrü Atay)

Aþký ilahiyle habdan uyandým
Dilimle kalbimle ismini andým
Deri dergâhýnda kavurulup yandým
Ateþ benim deðil köz benim deðil....
(Ayhan Saðýr)

Fani dünya kalýr sanma kimseye
Deðer verme dünya malý nesneye
O ki Kün fe yekün der her bir þeye
Bahar benim deðil yaz benim deðil.
(Hayrullah)

Görsel alýntýdýr


Sosyal Medyada Paylaşın: