KARARANLIK RUH

Yaþamýyordum!
Anladým...
Omzuma yüklediðim yüklerin maðlubuyum
Hiç gibi...
Beklediðim gecelerde yorgun düþen gözlerime yenildim önce
Sonra kaybediþlerime...
Kendimden gittiðimi anladým amansýz yollara yenik düþtüm
Sonra ne mi oldu ayýn þaþasýný, yýldýzlarýn kayýþýný ve beni unuttuðumu anladým
En çok kendimden vazgeçtiðimi...
Duydum þarkýlar güzeldi önce onlarý da kulaklarýmdan sildiðimi
Yavaþ yavaþ her þeyi yitirdiðimi
Ve benliðimi yitirdiðimi gördüm...
Ruhum incindi, uykularým kaçtý
Sonra ne mi oldu unuttu benim ben olabilmek için
Ne çok dað yolu aþtýðýmý...
Þiirsel ruhumun, ressam gözlerimin ve yürüyüþ yollarýmýn sonunu unuttuðumu hissetmedi...
Kalabalýklar içinde yalnýz olmanýn acýsý ruhumdaki debdebe...
Uykularým seller içinde kaybolup giden ve yangýnda yanýp kül olan sevdam....
Üç maymunu oynuyorsun gece
Görmüyorsun, duymuyorsun ve bilmiyorsun
Bilemezsin......
Sosyal Medyada Paylaşın: