ÖZLEDİM ANAM
ÖZLEDÝM ANAM
Anam sen gedeli yedi yýl oldu
Dertlerimi gömüp gizledim anam
Sürmeli gözlerim yaþlarla doldu
Saçýyýn telini özledim anam
Hayalime gelir soluk benizin
Dumanlanýr gözüm, yanar genizim
Kabarýrým sanki Karadenizim
Nasýrlý elini özledim anam
Burnumda tütüyor tandýr kömbesi
Duvardaki eski o gaz lambasý
Nerde görsem eski su tulumbasý
Helkeli kolunu özlerim anam
Tarlaya gedip de çapa çalardýn
Yaz gelince pakla, nohut yolardým
Yaðmur yaðsa çýkýp damý loðlardýn
O bükük belini özledim anam
Canýn heç yok muydu yorulmaz mýydýn
Kadere talihe gýrýlmaz mýydýn
Gabahat iþlesek darýlmaz mýydýn
O datlý dilini özledim anam
Teneke zobaya odun atardýn
Garyola bilmedin yerde yatardýn
Heç mi oturmazdýn hep iþ dutardýn
Yerdeki çulunu özledim anam
Bahçeye üç evlek açardýn garýk
Gunduramýz yoktu geyerdik çarýk
Odun bulamazsak yahardýk gýrýk
Çýrpýný çalýný özledim anam
Zobada biþerdi bulgur aþýmýz
Yoklukla baðlýydý garip baþýmýz
Çile dostumuzdu, dert sýrdaþýmýz
Patates sulunu özledim anam
Anasýz bir hayat ne de zor imiþ
Meðer her gulun bir derdi var imiþ
Nurgül der ki ana gerçek yâr imiþ
Senin her hâlini özledim anam
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Fotoðraf temsilidir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.