DOĞASAL DENGE (16)

Onbinlerce yýl geçmiþi olan
yanan ve yaðmalanan bir oman,
yada dikmediðin-büyütmediðin
ama kestiðin her aðaç,
-gasp ettiðin rant,yani haksýz kazanç-
Doðasal Birikimim“ dir benim!

Balta yerine
al eline motorlu zincirli testere,
kazma yerine buldozer ve kepçe;
Kaz, kes, sök rantýna rant kat...
Fakat
kendine ve doðana yazýk ediyorsun,
oturduðun dalý kesiyorsun,
dikkat!

Hayvaným,
-çiçek, meyva yada bitki-
orman ise benim yaþam alaným;
Ben senin baðýný, bahçeni, evini, aileni
ne zaman yok etitm ki?
Ýktidar elinde diye,
bu kötülüðü bana yapman niye?

Kesersen beni,
yok ederesin „Eko Sistemi“ mi
ama ben
„Doðalsal Denge“ olarak her zaman varým;
Heyelan olur kayarým, afet olur sel basarým,
yakarým ekinlerini,
topraklarýný çöl yaparým,
sel, zelzele, sunami...
Beni asla durduramazsýn ki!

Atmosfer ýsýnmasýyla, iklim kaymasýyla,
kutuplardaki buz ve buzul erimesiyle,
deniz yükselmesiyle,
ada ve kýyýlarýn batmasýyla;
su altýnda kalýrsýn,
sonra „Beni kurtar!“ diye tanrýna yalvarýrsýn.

Ama ben
üretemem
beni kestiðin an oksijen falan,
-zýkkýmýn pekini yediðin gibi-
afiyetle yersin Karbon Dioksit’i;
geberir gidersin ulan!


Sosyal Medyada Paylaşın: