VE DÜŞ/EŞ...
Irký yok güneþin
Ýzahý yok bu devasa ateþin
Gülücükler kondurduðum kadar gücüme giden
Þerh düþtüðümden de öte ömre
Varsa yoksa umut ve aþk:
Þiar edindiðim
Sandýk doluþ düþ ektim ben yoluma
Eþ bildim kalemi þu savruk ruhuma
Ýhtimamla da yaktým ateþi tutulmadan nutku
Mevsimin:
Tüten dumanýnda ölü nefsimin
Bahþedilen nefesi harcadým aþk yoluna
Ve sen, sevdalý kalemim:
Sensin ruh ikizim düþ eþim…
Muhatabým bazen sessizlik
Münazara ettiðim paye verdiðim
Tuþlarýna adadým önce ömrümü
Çocukluðumun en devasa oyuncaðý
Fildiþi tuþlarýnda gezinen parmaklarýmý
Notalarla ihya eden Rabbim nasýl ki
Tek sýðýnaðým
Ve düne dair bir aný
Dünde kalsa da devasa duvar piyanom
Andýðým makber
Aðýtlar yaktýðým dilber
Ah etmeden yaþadýðým kadar
Alt ettiðim iblis ve münafýk gölgeler
Ýzindeyim kendimin
Gizindeyim evrenin
Hasýlasý iklimin
Kaç fasýlsa artýk yaþam ve ölüm
Dikilesi söküklerim
Bir buse konmadan alnýma
Bir beyit kadar kýsa olan hayata
Ne serzeniþim ne þikâyetim.
Hamt ettiðim kadar þükrüme binaen
Kayýp kýtalarda metruk binalarda
Saklý deðil gölgem
Baþucumda: bazen
Savsakladýðým
Bitiminde gecenin yasakladýðým
Bir gün ýþýðýna kavuþmanýn telaþý
Düþlerimle ördüm madem hayatý
Eþ tuttuðum kendime
Þiar edindiðim hüznüme
Mutluluðuma da vesile
Anbean soluklandýðým sair hecede
Þair kimliðimi temize geçtiðim her þiirde
Tutumsuz bir sevgidir benimki
Kâh serptiðim kâh münazara ettiðim yetim kimliðime
Yakýþan þiir soluduðum þiirlere
Meylettiðim gün ve gece
Solan çiçeklerin dahi can bulduðu bir i mgede
Ansýzýn doðar güneþim
Ne çatýktýr kaþlarým
Ne de darmaduman olduðum yangýnýn
Tüten dumanýnda dahi
Yeniden doðmayý öðütleyendir Rabbim mademki…
Öðütüldüðüm deðil
Övündüðüm hiç deðil
Övünç bildiðim
Varsa yoksa sevginin umudun zaferi
Kelamýn tininde
Kalemin teninde doðarken bir avazda gün ve gece
Ýkramý evrenin
Düþlerimle eþleþen gerçeklerim
Tek düþüm
Tek eþim
Düþeþ saydýðým mevsimden seken kurþun gibi
Dümtek çalan notalarýn galibi
Ýçimdeki ekin
Ruhumdaki Ekim
Savrulduðum rüzgarýn
Savunduðum bu sonsuz sevdanýn
Mahþeri kalabalýðýnda yalnýzlýðýn
Minyon varlýðýnda yüreðimin…
Mademki varým
Yokluðun zaferidir yazdýklarým
Mademki sevdim seveli
Mabedim ve mahremim düþlerim
Eþleþtiði kadar kalemin izinde eþ tuttuðum
El verdiðim
Racon kesen duygularýn
Çaðýrtýsý ve fýsýltýsý.
Mademki bir düþ’ ten çýktým ben yola
Eþleþtiðim kadar hayallerin düþlerin çaðrýsýnda
Fildiþi sureti dünümün
Firar ettiðim kadar kendimden
Feda ettiðim varsýn olsun içimdeki mevsim
Nasýl ki katýksýz aþktýr benim memleketim
Nasýl ki katýksýz tek servettir
Yenilmediðim kadar
Hayata yandýðýma dair
Tek þahit elbet düþ/eþim kalemimi þiar edindiðim kadar
Simamda saklýdýr
Umut ve sevginin bakiyesi
Ýçimde saklý sýrlar gezegeni
Yaþadýðým kadar da eþlik edecektir kalemim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.