görklü gecenin kucaðýnda gümüþi yýldýzlar
içinde düðüm düðüm düðümlenen gizem
çöz çözebilirsen hadi aklý evvel usum
tutkuya çiçeklenen ömrün
kaç baharý kaldý
açýlsýn perde baþlasýn oyun
sýký tutun rüyanýn ucundan savsak kollarým
sisli pencerelerin ayazýna düþme karlý kýþlý gecelerde
eli ayaðý uyuþuk perdelerin kýpýrdamaz oynaþ gölgeleri
çekilin yolumdan oyunun baþrolü benim kaptýrmam kimselere
zihnimin labirentlerinde koþturan haylaz çocukluðum
yorulmadýn mý hiç
masamdaki kaðýtlar ucu kýrýk kalemler saksýdaki telgraf çiçeðim
anlamýyorsunuz tadý tuzu yok bugünlerde siyah beyaz resimlerin
sofadaki aynamýn
her gece sýrlanýr
uykusuzluðun ayaklarý gece nöbetlerine
çaðýrýr beni bilinmezliðin gizemi esrarlý kucaðýna
hissederim bazen kalbimin sýcaklýðýný uzaklardan
sihirli bir ay gibi dökülür aþk gökkuþaðýndan yaþam arterlerime
uyanýr düþ koparan masallar -aðaçlar büyütürüm ellerimle kristal çiçekli
dallanýr uç filizleri dizlerimde uzanýrým göðün göðsüne
saçlarýmda renkli týlsýmlar
...........
bir kez yakalayýp sarýlýp öpsem ruhumu
daðýlacak tepemdeki gri bulutlar tuzla buz olacak karanlýðýn uðultusu
soyunacak tüm denizler akacak nehirler üstüme üstüme
ama olmuyor uslu durmuyor kollarým ellerim
sürekli kurcalýyor yaþam bilmecesinin anahtarlarýný
çoðaltýyorum bazen özlemekten bazen soðuktan titreþen
geçmiþin serçe kanatlarýný
ah! benim serkeþ gönlüm
geçmiþ geçmiþte kalýnca güzel ulaþýlmaz olsa da geleceðin yollarý
gaipten gelen bir þarkýnýn mýrýltýsýný üfleyen zamaný bekle
anlaþýlmaz evrenin dili çözülmez bulmacalarý kilitlenir bir sonda
ne alimler ne filozoflar nice yollar tükettiler çözemediler sýrrýn sýrrýný
bulamadýlar cezbedici esrarýn gizini
olsun yine de býkmaz uçuk aklým aranýr
saçýlýr tüm kelimeler elime çýrýlçýplak hayalle gerçeðin ortasýnda
çocukluðum koþar gelir kollarýma sarý saçlarýnda mor sümbüllü hatýralar
severim annem gibi sarýlýrým kendime
ýhlamur kokulu vadilerde
açarým evimin kapýsýný sonsuzluðun mavisine
kuþlar uçururum pamuk tarlalarýna uður böcekleri konar omuzuma
der-ken tam da bulutlar pembeye boyanýrken
acýmaz toz koparan saatlerin ýslak zembereði
tokat gibi çarpar yüzüme
yine de uslanmam
hep ayný terane hep ayný oyun olsa da
hiç býkmam sessiz bir filmin kuytusuna iliþir gibi iliþirim
ömrün ayak ucuna
sessizce izlerim
boþlukta dans eden çýlgýn hayalimi
göz pýnarlarýmýn aksinde parlayan sonsuz ýþýkla
ayþe uçar
10122023
10:29