Beklerken, saçlarýmý göstermedim
kýzýllaþan zamanýn aklarýna
kollarýný iki yana açmýþ bir yelkenli
nasýl yalpalýyor, kendimden bildim
okumaya yeni baþladýðým kitap olarak
kývrýlmaya alýþýk olmayan kýyýmda
beyaz gül yapraðý
insan kusur
insan, münzevi bir ayaklanma
zamana yayýlan bir þeydi sevmek
bilmeden ufacýk anlarý birbirine teðelleyip
yýllarcanýn levhasýnda
baþa tuttur ve bak
beklerken, hatýrlama duvarýnýn gömütlük olduðunu anladým
Çehov’un dedesi toprak kölesiydi mesela
bilip geçtim oradan
anlatýcýydým
yaþamaktansa
yaþamak, þiirin dudaklarýna yýðýlýp kanmaktý
dinine inandýðým biri
beni oradan çekip alýncaya
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.