bana yeþili göster
incitilmemiþ þarabýn duruluðundan sözet
dilindeki gergefin ipek çözgüsünden
dut yemiþ dudaklarýn
düþün ki
savaþ ganimeti sayýldýk bir vakit
dörtte üçü bölüþülen biri hiç
kendimizden düþtük
öfkeli rüzgârlar taradý saçlarýmýzý
boyadý renkten renge
noksandý bazý uzuvlarýmýz
el verdin
gözde iristim artýk
°
þarkýlý çiðdem gibi salýnýp
solgun aðzýnda acýyla parladýðým
°°
kök saldý kollarýmýz
incelikle yol almýþ, hýþýmla sarýlmýþtýk
ölüme yakýn tazelenirmiþ aðaçlar
her yemiþ üçer beþer
o yaz son yaz olmasýn için.
bir çaký yarmalý gövdeyi
yaralarý azar çok meyveden
yanýltýr bizi
ayakta ölür böylesi aðaçlar
yapraklarýma deliþmen bir dil býraktýn
kesikler attýn
kývýl kývýl esti rüzgâr
ay kýzardý yaðmurlar yaðdý
kaynadý topraklar
yaþam fýþkýrdý kökten köke
daldan yapraða
gölgemizde kuþlar cývýldadý
nasýl bilebilirdik
ne zaman anlardýk ki
bizi zamanýn kundakladýðýný
sarýp baþa, baþtan aþaðý
ebedî ayrýlýklar görmüþtük.
°°°
günlerce ardýna bakmadan geçerdi ay
duymazdý sesimi dinlemezdi
sarýlmazdý þimdiye, geçmiþ günlere takýlýp
bir parça daha kopar giderdi bizden
birbirimize baðlýydýk
soludukça beraber açardý günler
derinden gelen sesle
uyandým
meyve yüklü dallar boþalmýþ ermiþti göðe
býrak beni der gibiydi kök
incecik yapraklar yüktü ona
duydum
sustuklarýndan
ve ellerimi býraktým onda
°°°°
kuruyan aðaç
kör çeþme kaldýk
°°°°°
yaþamýn çekirdeðinde ne var
aðacýn çevresinde ne
bilmek neye yarar ki
eðil sen
bana için içinden
kabuðun kýrýlýþýndan sözler bul indir
de ki
þiir sürsün avuçlarýna, aþký her tavaf eden
~
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.