KA
VAZGEÇTİM
Dokunma benim aþka boyanmýþ haneme ,
Gem vurdum, binlerce kez daðlanmýþ sineme.
Beni anlmayan kalemin, anlatamayan kelamýn vah haline.
Beni alma aðzýna ve zikretmeyen diline,
Yük olurum sana,yazýk olur sonra dokunur yüreðine.
Mümkünse rüzgarýma bile karýþma,
Deðme saçýmýn bir tek teline.
Savurdum geçmiþi,
Harmanlayýp gönderdim gözlerimin selinde.
Artýk umursamýyorum,bana lazým deðil,
Adýnda sende senle ilgili tüm emelinde.
Sýrtýmý döndüm herþeyine,
Gömdüm senle inþa ettiðimiz, gönülhanem dediðin,mabedin temeline.
Zamanýný beklemeden israfilin suruna mazhar olmuþ bitmiþsin,
Ýbrahim’in putlarý tek tek kýrdýðý gibi yýkýlmýþsýn.
Yakup’un çilesine sebep olmuþ hasret tohumlarý ekmiþsin,
Bu kadar büyük alemde bir zerre iken bir tek miymiþsin?
Yoksa sen bulunmasý zor bir ipek miymiþsin ?
Çok geç artýk:
Dokunma bulaþtýrma kokunu libaslarýma, Hatta zehir zerk ettiðin aðu damlayan mýsralarýma.
Girme artýk duygularýma,kelâmlarýma ve dahi rüyalarýma,
Giripte kirini bulaþtýrma sayfalarýma.
Son verdim artýk senle ilgili bütün kavgalarýma.
Ne konuþurum nede katarým seni yazdýklarýma...
KADÝR TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.