Yokluðunu hissettiðim nice gecelerde, Yine gözlerine hasretim. Yýldýzlar bile kýskanýr güzelliðini. Gözlerin, gecenin en karanlýk anýnda, Önümü aydýnlatan kandil misali...
Bakýþlarýn bir rüzgâr gibi eser yüreðimde, Kalbimdeki yangýnlarý körükler yeniden. Özlemle yanarým her geçen gün, Cemalinden baþka bir þey göremez olurum, Baktýkça kaybolurum derin sularýnda.
Saçlarýn bir ressamýn paletindeki renkler gibi, Her bir teli, ruhumu çiçeklendirir. Rüzgârla gelen mis gibi kokusu, Ta en derinlerden duyulur. Yakar baðrýmý ve hasretini hatýrlatýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.