Ankara'ya Yağmur Yağdığında

Þehre yaðmur yaðdýðýnda
Unutmalý sözler sesini
Sýðýnmalý
Bir saçak altýna kuþlarla
Çorak suya kavuþunca

Ýlle benim hasretim bitecek deðil a
Býrak koksun toprak özlem özlem
Ýnce ince dökülürken damlalar
Arýnýp öfkelerden akmalý þimdi
Düþmeli düþlerle yollara
Kaðýttan gemilerle savrula savrula
Belki varýr düþlerim bir denize
Kaldýrým kýyýlarýnda

Þehre yaðmur yaðýnca
Býrak ýslatsýn aþký bilmeyenleri
Kýrbaç kýrbaç
Býrak yaðsýn saçlarýna sevda
Býrak süzülsün yanaðýndan
Birazcýk utangaç

Bilirsin hep ayný hikaye
Bu þehre yaðmur düþünce
Þiirler kuþanýr
Dalda düþmeyen yaprak
Baktýn ki su var
Açmasan raký aðlar

Ankara bu, kor keder
Ya sýðýnacaksýn içinde bir þiire
Yahut sýðmayacaksýn þehre
Tutacaksýn da düþenin elinden
Kadehin dibinden
Tutmayacaksýn yaþý
Düþerse kirpiðinden

AHMET GÖÇER
Sosyal Medyada Paylaşın: