ÇOK ÖZEL İNSANLAR VAR BİLİYORUM

Ben, çiçek gibi insanlarýn var olduðuna inanýyorum.
Öyle naif, öyle içten, öylesine sevgi dolu
Dünyamýzý, hayatýmýzý güzelleþtiren
Kimse hakkýnda kötülük düþünmeyen
Lâkin kýymeti bilinmeyen
Kýrýlan dallarýna, koparýlan yapraklarýna raðmen kimseyi incitmeyen
Kendini yakýp tüketmek pahasýna
Etrafýný aydýnlatmak için çaba gösteren
Sevdikleri üzülmesin, incinmesin diye
Gönlünde kopan fýrtýnalarý tek baþýna göðüsleyen:

ÇOK ÖZEL ÝNSANLAR VAR BÝLÝYORUM.

Koparmayýn yapraklarýný gülün,
Kýrmayýn dalýný gül aðacýnýn.
Bir nefes geriden geliyor ölüm,
Bilin kýymetini kardeþ, bacýnýn...

Zaman tükeniyor, ömür bitiyor
Dünyayý sýrtlanýp götüren var mý?
Her insana kendi derdi yetiyor
Gününü kedersiz bitiren var mý.?

Her gününüz hayýrla son bulsun...

Nûriye Akyol

Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: