Ben vazgeçtim
Ýçin rahat olsun ben vazgeçtim.
Bu defa terk edilmeyi beklemeden, hiç bir hayalin kirlenmesine izin vermeden, senden tertemiz vazgectim.
Seninle hayallerde yaðmurda ýslanarak dans etmeyi, rüyalarda ise kan ter içinde kalarak seviþmeyi seçtim.
Bir satýrda buluþup sarýlýp sabahlamayý, bir kadehin içinde hasretini yüzdürüp caný çýkana kadar boðulmayi, gittiðim her þehirde seni, bedenini, ruhunu arayýp yanýmdaki aþk kokan yokluðunla buluþacaklarý günü beklemeyi seçtim.
Ümitsiz bir bekleyiþ deðil bu defa bilirim. Yedi kat yerin dibinde bile olsa bir insanýn nasibi, onu býrakmaz. Er ya da geç deðil, tam vaktinde gelip onu varlýðýnla sýmsýký kuþatýr. O yüzden ben sana hiç küsmedim ama nasipsizliðime biraz kýrgýným.
Ne yalan söyleyeyim, keþkeler dolanmadý deðil bu sýralar dilime.
Bir sürü güzellikleri düþünüp "keþke onunla olsaydý" deyip duruyorum.
Böyle tatlý tatlý anlattýðýma bakma.
Gözlerinin hülyasý refakat edecek uzun süre yanlýzlýðýma...
Çok üzülüp saatlerce agladýktan sonra, gülümsetecekler beni gözlerimi kapatýp bakýþlarýný hatýrladýðým o anlar...
Sen yinede unut sana söylediðim tüm seviyorumlarý. Unut ki beni bir daha hatýrlama.
Unut cancaðýzým, unut ki canýn acýmasýn, için yanmasýn, yüreðin sýzlamasýn ismimi bir yerlerde duyduðunda.
Ben, ben senden vazgeçtim, sadece bu kalsýn hatýrýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Osman Hadsiz kale Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.