Hayat işte

Bu sýralar bir þiire, kýsa bir hikayeye sarýlýp sýðýnmaya ihtiyacým var.
Roman uzun olurdu, ona sarýlmaya ne vaktim ne de tahammülüm yok.
Hele bir yüreðe sarýlacak mecalim, sýðýnacak güvenim hiç yok.

Nereden nereye, dedirtiyor iþte hayat.
En sevdiklerinden yalýnayak arkana bile bakmadan koþarak kaçar vaziyette bulabiliyorsun kendini.
Ayaðýný kanatacak diye ödünün koptuðu dikenleri, cam kýrýklarýný, taþlarý bile hiç hesaba katmadan saðlam ve güçlü adýmlarla yol alýyorsun.
"Ne kadar hýzlý kaçarsam o kârým olur" diyorsun.
Bir zamanlar veda edemediðin yerlerden uzaklaþmak için nefes nefese kalýyorsun.
Kaçarken bir tanýdýk ile karþýlaþýp seni yolundan döndüremesin diye bir çok kiþiyi içine gömüp öldürüyorsun.
"Bu da yetmez" diyerek, hafýzandan onlara dair ne varsa iyisiyle kötüysüyle silip, ne pahasýna olursa olsun yok ediyorsun.
Yabancýlaþýp kimsesizleþiyorsun.
Ve bütün bunlarý hür iradenle seve seve, bile isteye yapýyorsun.

"Neden" diye düþündün mü hiç?
Çünkü kendinden kalan son zerrenin de seni terk etmek üzere olduðunu anladýn.
Ya yok olacaksýn ya da herkesi herþeyi býrakýp kendini bulmaya dogru yola koyulacaksýn.
Seçim senin.
Hadi bakalým kimsesizim yabancým, yolun açýk olsun.
12/01/2023
Hamdiye Osman (Hadsiz Kalem)
Sosyal Medyada Paylaşın: