SİTEM

SÝTEM

Yalnýz yürüyenler tez yorulurmuþ
Þu hayat yolunda yoruldum dostlar
Gönül sevdiðine kýrýlýr imiþ
Ýnceldiðim yerden kýrýldým dostlar

Ne hatýr sayaným ne soraným var
Yaz baharý bilmem hep boraným var
Ne anam ne babam ne yarenim var
Garip mayasýyla karýldým dostlar

Tavþan daða küsmüþ daðsa bihaber
Toroslardan sayar kendini Gabar
Sahteymiþ gördüðüm sözde itibar
Beklenmedik yerden vuruldum dostlar

Bana yâr olmadý doðduðum iller
Dalýnda kurudu diktiðim güller
Bir geçit vermedi çýktýðým yollar
Diyardan diyara sürüldüm dostlar

Çok þehir dolaþtým çok insan gördüm
Merhamet ektikçe hep maraz derdim
Madem el bilirmiþ vataným yurdum
Çaðýrsa da varmam darýldým dostlar

Özeðim kurudu boþa akmaktan
Irmak gibi gözyaþlarý dökmekten
Çöktü omuzlarým çile çekmekten
Coþkun bir sel idim duruldum dostlar

Farkýndalýk dedim, þuur dediler
Dertlerimi yazdým þiir dediler
Yandýkça adýma þâir dediler
Kaleme kaðýda sarýldým dostlar

Tükene de Garip Nurgül tükene
Felek acýmýyor hasret çekene
Gülün hatrýna su verdim dikene
Sanki öldüm öldüm dirildim dostlar

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: