İ K İ MEVSİMLİK A C I

Bizde iki þey geçerdi babadan oðula;
Biri isimdir, biri de fakirlik...
Ve benim hep iki mevsimim olmuþtur;
Biri sonbahar, biri daha sonbahar...

Yýllarca aradýðým tebessümü yüzünde bulmuþtum oysa,
Onca aþk fakirliðinden sonra, yeni bir mevsimle tanýþýyordum
Baþýnda son kelimesi olmayan bir bahar!
Namý-ý diðer aþk mevsimiymiþ adý elalemin dilinde
Evet, belkide sendin asýrlardýr beklediðim yaðmur;
Nuh tufanýndan bu yana her hücremi bu derece ýslatan..
Ama bu sefer bir gemi yapmayacaktým kurtulmak için!
Sende boðulmak istedim nedense...nedense kýsmet olmadý.

Toprak çabuk çekti suyunu!
Gün yüzüne çýkýnca tüm çýplaklýðýyla utanmalarýn;
Rahmetten ziyade musibete döndü aþklaþmalarýmýz...
Öðelerine ayýrdýðýn bir cümleyi yeniden onarmak mümkündü ama,
Parçalarýna ayrýlan bir kalbi toparlamak o kadar da kolay deðildi.
ve aþkýn yeryüzünde ki tek ana dili "ayrýlýkçaydý"
Senin yürek dediðin veya sandýðýn þey
Nöbetçi öðrencinin gelip tahtayý silmesinden öte birþey deðildi.
Yani bir tahta misali mi silinirdi koskoca mazi?
Sende bilirsin ki,ne zaman bir tahta silinse;
Ardýnda bir önceki konunun izleri kalýrdý herzaman.
Bilmiyorum neden hala kendini illede
Bulunmaz bir hint kumaþý sýnýfýna sokmaya çalýþtýðýný?
Ama haberin olsun, benim artýk hint kumaþý aramadýðýmdan
Ve bu kumaþlarýn artýk memlekette üretiliyor olduðundan...

Biz sana ne zaman baksak,
Gözlerimiz perdelenir...
Sen bize ne zaman baksan,
Yüreðimiz zedelenirdi...

Aþk kadar "herþey" ve aþk kadar "hiçbirþey" olan
Baþka birþey yoktur yeryüzünde...
Ve her aþkta iki þey kalýr gidenden kalana;
Biri yalnýzlýk, diðeri daha yalnýzlýk.
Bütün bu yalnýzlýðýmýn içinde sana bir cümle býrakýyorum,
Yüreðimin bahtýma eþ kara tahtasýnda;
"ÖYLE BÝR ZULME UÐRADIM KÝ, BÝLDÝÐÝN GÝBÝ DEÐÝL DESEM YALAN OLUR"
Yüklemi, nesnesi, tümleci, tamlamalarý bana kalsýn,
Sen bu cümlede ki "gizli zalimi" bul !
Ki sen özne olamayacak kadar, sýfatsýz,zamirsiz,özelsizsin artýk cümlelerimde!

Benim hep iki acým olmuþtur ömrü hayatýmda;
Biri sen, biri daha sen...
Ve dedim ya hep iki mevsimim olmuþtur benim;
Biri sonbahar, biri senbahar...

Muhammed TAHA - 22 EYLÜL’ 08
BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın: