DAĞLAR
DAÐLAR
Doruðuna çýkýp seyran eylesem
Yamacýnda köyler görünür daðlar
Patikanda kýr atýmý teðlesem
Hasret libasýna bürünür daðlar
Eksilir mi acep daðlarýn karý
Aðlarým gurbette ben zarý zarý
Çýkýp Ahýr Dað’a silsem efkârý
Berit’im Düldül’üm yerinir daðlar
Karlar eriyince dereler taþar
Laleler nergisler uyanýp coþar
Eyersiz çapraksýz yýlkýlar koþar
Baðrýnda kurtla kuþ barýnýr daðlar
Zemheride beyaz duvaðýn takar
Duman çökse göðün gözleri akar
Beyaz gerdanýný kar ile yýkar
Güneþten kürekle kürünür daðlar
Hangi eller seni ateþe verdi
Bilmem kimler senden ne zarar gördü
Sende rýzýk buldu ceylaný kurdu
Yýlanlar sinende sürünür daðlar
Varýp eteðine kýl çadýr kursam
Ataþý gayýp da öskeyi vursam
Ekmeðin içine pendiri dürsem
Ruhum her sýkletten arýnýr daðlar
Dizlerim tutmuyor takatim de yok
Aklýma geldikçe saplanýr bir ok
Deli gönül der ki Toroslara çýk
Yorgun ayaklarým erinir daðlar
Nurgül’üm der daðlar vataným yurdum
Varýp yamacýna yuvamý kurdum
Zirvesine çýksam tükenir derdim
Sende tüm canlýlar korunur daðlar
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.