Sahi kaç kez ölür insan hayatta Anasý ölünce ölür bir yaný Uzar gece Isýtmaz hiç bir ateþ Süzülmüþ gözyaþýný Yaz günü soðuk mezar taþýný
Unutunca ölür insan Unutulunca
Düþleri kaybolur Yorgun esen rüzgarlarda Azalýr izi gölgelerin Silinir sesi boþ duvarlardan Kaç kez ölür insan hayatta Babasý ölünce Yýkýlýr daðlarca Susmayý ezber eder Arkasýz kalýnca
Unutunca ölür insan Unutulunca
Þiir þiir kanamýþtýr geceler Türkü türkü titremiþ Hasret hasret yanmýþtýr Adý yoksa akþamda Günde Mýsrada Yalnýzlýk düþünce bir a’na yoksa Bir daha olmayacaksa Solar resimleri Çürür dokunmuþ elleri Ýncitmeye korkak elleri
Unutunca ölür insan Unutulunca Adý yoksa sevda da Kavgada
Ölürsem þayet bende Bir þiir taksýn herkes yakasýna Ezber edip mýsrayý Unutup kalemini Ki unutulmak üzre yazýlmýþtýr Her harfe sýðýnmýþ Þiiri ömür saymýþtýr þairi
Unutunca ölür insan Unutulunca sevmelerin sýcaðý
Unutunca ölür insan sevdayý Unutulunca
Þiir&fotoðraf: AHMET GÖÇER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Göçer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.