MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

...GİBİ OLMAK İSTERDİM
ODABAŞI

...GİBİ OLMAK İSTERDİM




… GÝBÝ OLMAK ÝSTERDÝM

Kan kardeþim olsun isterdim,
bütün insanlarý.
Dört bucak evlerde,
yoksulluk kovalayýp sonrada
nefesimin süt kokmasýný isterdim,
bir çocuk gibi

Bir Koç Köroðlu olup
Bir Dorutay’a binip
Yüksek yüksek tepelerde dolaþmak isterdim
Bir Ümit Kaftancýoðlu gibi

Fýrat’la Dicle boyunda koyunla kuzunun
Toroslardaki kayalarda özgürlüðün týrnaklarý
Yörük kýzýnýn gözlerinde yeni doðmuþ keçi yavrusu
Ardýç kuþu alageyik güvercin mesela
Zirvesinden daðlarýn
Denize bakmak isterdim
Bir Fikret Otyam gibi.

Kara bahtýmýn kara çadýrýnda
kor ateþler önünde
Kara sevdalarýn elinde
kara kara sevda büyüten
Fýrçasýný yediðimiz hayatýn tekmelerine inat
Bir kerecik olsun
Karadutum çatal karam
Demek isterdim
Bir Bedri Rahmi gibi.

Ýnce ince sitemlerini
Kendi yüreðine fýsýldayan
Hayatýn kötü (h) islerinin kara bahtýna bulandýðýný
Bir kara çadýr
hiç dert etmeden
haksýzlýða bir filinta
Ýnceden ince bir Mehmet
Avuç içinde suyu sýkýlmýþ bir taþ
Sadece Çukurova olmak isterdim
Bir Yaþar Kemal gibi.


Balýklarý sütle deðil
Domuzlarý patatesle hiç deðil
Ýnsanlarý sözle asla deðil
Beslemek isterdim bütün canlýlarý
ayýrmadan kardeþçesine.
Atbaþý gibi uzanan Anadolu’yu beslemek isterdim.
Savaþlara kafa tutmak!
Büyümeyen çocuklarý unutmamak!
Bulutlarýn insan deðil!
Böceklerin bile öldürülmesine
Karþý durmak isterdim.
Sevdalar büyütmek isterdim.
Varna önlerinde
Elimle dokunmak geçen gemilere
Bir Nazým Hikmet gibi.

Puþtun hakkýný dibine kadar sokmak!
Zulalarýný daðýtmak paslý yarasa gönüllerin.
Komþunun tavuklarýna günaydýn demek.
Otuzüçbin kere insanlarý sevmek.
Soðan kokulu karanfilleri sigaralamak.
Prangalara vurulmuþ sevdalarý,
eskitmeden yaþamak isterdim
bir Ahmet Arif gibi.

Ýki telli bir zýmpýrtýnýn peþine takýlmak.
Karakýþta yeþil yaprak,
Koçero’nun postal pençesi,
Allah Allah giden ananýn gözyaþý,
Denizlerin mavi yosunlarýnda bir Yunus,
Dengeleri çýldýrtan,
Saçlarýnda kuþ ormanlarý…
Fýrat’ýn boyu kadar bir þiir,
Geceye selam gönderen orman uðultusu,
Bir Hasan Hüseyin olmak isterdim.


Geçmeyen günlere inat, günleri çoðaltan.
Denizi gökyüzünde arayan.
Leylim ley yaþamaktan vazgeçmeyen.
Bir Yusuf kaderine isyan eden.
Ölümlerle büyüyen faili meþgul.
Öldürüldüðünde ölümsüzlüðe bulaþan,
bir Sabahattin Ali olmak isterdim.

Þerefsizlere, namussuzlara kýzýp susacaðýma!
Yüzlerine küfür baðýrmak isterdim çoðu zaman!
Bir Can Yücel gibi.

Kendim olmak isterdim.
penceresi açýk kapýsý kilitsiz,
doðrulara yeni doðrular aramayan,
algýlara aldýrmayan,
aklýnýn süzgecini kullanabilen,
örümcekle akrebin sadece hayvan olmadýðýný,
çiyanýn suçsuzluðunu kanýtlayan…

insanýn, insanlýðýnýn
ne tehlikeli yaratýk olduðunu bilen,
gürül gürül su, daðlarda duman.
Yaðmurlarýn bulutu,
turnalarýn sesi,
Bir adamýn hoþ bakýþý,
Bir kadýnýn iç çekiþi,
Bir kýzýn hevesi,
bir çocuðun nefesi,
olmak isterdim.

Bir damla su
Bir nefeslik hava…
Olmak isterdim.

En önemlisi!
Unuttuklarýn cebimde…

Beni ben yapan,
bir kaç doðru adam olmak isterdim.
Birkaç doðru adam!


Þuayip ODABAÞI
19.04.2019/Kepez



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.