Güz yapraklarý gibi dökülüyor umutlarým. Sana ulaþmak için çýrpýnan bir damla su iken, Denizlere sýðamýyorum. Ne söylesem eksik, Belki biraz delirmiþ, Mum ýþýðýnda yanan kelebek misali, Döne döne yanýyorum.
Gül gibi adýna þarkýlar yazýlan, Bülbül olup aþkýný dile getiren, Bulutlardan dökülen yaðmurlarla ýslanan , Her þeyden habersiz çýðlýk çýðlýða eðlenen, Çocuklarýn sevinci gibi, Kelamda ahde vefa gibi, Adýn ve aþkýn içimde yanar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.