“Defterinde sürüncemede kalan bir þiir Her bir hecesine tövbeler eden þair,”
Okudukça, Irmak gibi taþýyorum Bulandýrdýðým sularýndan özür diliyor Yine geleceðim berrak berrak Silüetin düþecek yüzüme o zaman gülümseyeceðim seninle birlikte
Þimdi yol aldým yürek yangýnýmý söndürmeye Yeleli atlara tutunuyorum Kendi harýmý tokaçlýyorum Rengim kapkara Toprak susuz Kollarým uzun Kimsesizlerin yurduna akacaðým Gerdanýnda dað yeþili Nazende bir yar bekler Suvaralým atlarý yetiþelim yýlký sürüsüne Ayrýlamam toprak yer gök su Gürül gürül akmalýyým her mevsim Þiirler sulanmalý toprak uyanmalý Yar baðýna sýðýnmalý...
MANÝSA 23.11.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.