EVLAT
Süzmekle su temizlenmez pýnar bozuksa baþtan
Dar gününde kaçýyorsa vazgeç o arkadaþtan
Yýllarca denizde kalsa damla su çýkmaz taþtan
Çýnar çürümüþte olsa suya gömülmez evlat.
Bil ki dünya hevesleri huzur býrakmaz sende
Öyle bir hayat yaþa ki ölümsüz ol, ölsen de
Yine bir bilene danýþ sen herþeyi bilsen de
Rehbersiz gidilen yoldan geri dönülmez evlat.
Haram yoldan gelen servet ateþtir ahirette
Elbette zararýn sýrrý verilmeyen emekte
Kibir dikenleri büyür Ýmân olmayan kalpte
Benlik derdine düþene yigit denilmez evlat...
Gönül tahtýnýn altýnda vardýr görünmez direk
Vakit tamam olduðunda çeker görevli melek
Ýþte o gerçek ölümdür, imânsýz çarpar yürek
Âþk ile Allah diyenler, nefse yenilmez evlat...
Sofranda bir parça ekmek, bir tas suyun var ise
Allah, diyor iken dilin, gönlün bahtiyar ise
Son yolculukta ardýndan garipler aðlar ise
Af berat’ýný almadan kabre inilmez evlat.
Nûriye Akyol
Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.