BEN OLAYDIM
BEN OLAYDIM ( ÇÝFT AYAK)
Gene dumanlandý bu garip baþým
Dere tepe aþan yel ben olaydým
Þu gurbet ellerde yok bir sýrdaþým
Didelerden taþan sel ben olaydým
Çok çileler çektim çok dertler gördüm
Tevekkül ipini sabýrla ördüm
Þiir külüngüyle daðlarý deldim
Ýnledikçe coþan tel ben olaydým
Gam atýna binip gezdim dünyayý
Elli yýllýk ömrü etmiþim zayý
Ne anam babam var ne emmi dayý
Savruldukça düþen kül ben olaydým
Hep mi kara yazar bu alýn yazým
Yürek yangýsýndan dinmiyor sýzým
Bana aðyar olmuþ astarým bezim
Istardaki gövþen çul ben olaydým
Derdimi anlatsam yarýlýr daðlar
Meyve vermez olur bahçeler baðlar
Dereler kabarýr ýrmaklar aðlar
Ahu gözden caþan göl ben olaydým
Þu asri zamanda kalmýþým geri
Yalnýzlýk çekerim öteden beri
Gönül arzuluyor eski günleri
Hakikate koþan yol ben olaydým
Kirpiklerim ýslak nemli gözlerim
Ölüp giden insanlýðý özlerim
Dertlerimi dua dua gizlerim
Mevlâya ulaþan dil ben olaydým
Davrana da Garip Nurgül davrana
Ayak uyduramaz oldum devrana
Savran olup sevda denen kervana
Aþk odunda piþen kul ben olaydým
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞý
………………………
DOST KALEMLERDEN GELENLER
Neler çektiðimi bilmez nazlý yar
Açmaz çiçeklerim gelmez ilkbahar
Saðýmda fýrtýna solumda rüzgâr
Denizleri deþen sal ben olayým......Þentürk Dursun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.