MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

///------ SEVİŞKENDİ ELALARIN SENİN -------///
Onatça

///------ SEVİŞKENDİ ELALARIN SENİN -------///






Senin bakýþlarýný saklardým kendi bakýþlarýma
Gözlerim gözlerini içerdi ela’ya susadýkça
Enkazdý oysa lime lime,
Enkazdý kendi bakýþlarýmýn ela rengiyse...
Kul olurum her tonuna elalarýn sendeki
Gözlerim,gözlerinle gizli gizli
Serin karanlýklarýn duldasýnda seviþirdi !...

Elaydý ve yüreðimi okþardý yumþak bir el gibi
Elaydý o rengin sihir dolu efsanesi !
Gözlerinden yansýyan o gizemli bakýþlarýn albenisi
Ela seslerle konuþurken benimle,
hece hece,kelime kelime !...
Oldum olasý istemiþimdir ben kendime,
Ela bakýlmasý gibi korkunç bir iþkence !
Merak ederdim hem içten içe
Onun gözlerinden nasýl görünüyorum diye !...

Yeþile iþmar ederdi gözleri közlü gölgeliklerde
Ýçinden kývýlcýmlar serpilirdi çaresiz dünyama !
Bakarken o yüzüme ela gülüþllerini kaçýrýrcasýna
Kamçý olurlardý sanki elalarý bu cýlýz sýrtýmda
Bir kez ve göz ucuyla dahi bakarken bana

Batýrýrdým ben kendimi;
Batýrdým elbette ki,
En derin dehlizlerimdeyken ela gözleri
Sürüklerdim iliðime deðin onun ayaðýna cesedimi
Batýrýrdým tam o an da iþte ben ben’i !...

Batardým O’nun gözlerine bir ölüm iþtahla !
Dolardýn tüm yeþilimsilerin kýzýl ateþi gibi içime
Can suyu kývýlcým olan bu aþk ummanýnda ,
Seni ölürdüm durmadan sancýlý düþlerimle
Ölürdüm doya doya !
Vede sürekli yanýp sönerdim senin o ela cehenneminde !...

Böylesi enkaz halindeyken sevdalý yüreðim,
Yanardað olup kan solurdu tüm iç alemim
Sis sis bakardým soluk renklerlerimle ben O’na
Ben biçare loþ ela !
O ise karþýmda kor ela !
Oh !...Ne ala !
Adaletin bu mu be dünya !...
Ben ondaki elaya müptela !
Sonumuz deðil o aþk’ta,
Elbet SONUM hayrola !...

O’nun gözlerine bandýra bandýra !
CAN bulaþtýrýrdým ben kendi elalýklarýma...
Parlardým hemen diðer sönük taraflarýmda
Parlardý elalarým elalarýna bulaþtýðý an da !
Ancak öyle ýþýyabilirdi bendeki bu enkaz dünya…
O ýþýl ýþýl,saklý yeþeren ela gözlere baktýkça !...

Dün,bugün ve yarýn;
Onun ela gözlerinin demir kapaklý hücresinde,
Ölümünü, ölümleriyle çoðaltarak bekleyen
Bir sevenim malumunuz ben sadece
Hani enkaz bakýþlarým var ya;
Hani nasýl olsa,
Öyle de enkaz,böyle de enkaz oysa...
Hani mahkumum ben o gözlere ya;
Lakin onun elalarýyla
Duman olmak baþka,
Kül olmak baþka...
Hani yeþilimsilerle ölmek "mutluluk" gibidir adeta !
Hepsinede müptelayým ben aslýnda
Açýk,saklý her tonu HARÝKA !...

Kurtulmak gibi bir derdim
Yok ondan benim asla !...
Ölmeye razýyým bu bakýþlarla !
Ölmeliyim ben ondaki HARÝKA’lara !...
Þayet yaþamak buysa,
"MUTLULUK" Veya
"GÖZÜM OLMAZ" Baþka hayatlarda !
Siyah,mavi,kahverengi...Ve galiba...
BENÝM DÜNYAM HEP ELA !!!....




Ý.Hakký Gürcanok
2007 / Ayvalýk








Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.