ÜZÜM BUHURU

Saat 05.15, takvimde kasýmýn son gündüzü.
Soluðumda yazdan kalma bir tutam telve ve
sandýðýmda kalan son kuruþ maden ile
Sarraflar dolaþtým en kusursuz þarap için.
Sýrrýnda senin saklý olduðun hardal tanesini
Sahanda öyle bir dövdüm ki, iki tutam kýþlýk ölüm,
Sisli günün sýrtýnda gezen kurban tüyünden utandý.
*****
Ahh Firuze biliyorum yanaklarýn þuan al al
Cezvende ise yýllanmýþ sevdalarýn tatlý þýrasý,
Sabah rüzgarý da göðsünde üzüm buhuru estirir.
Bilirim, sende kasýmýn son gündüzünü bilirsin.
Ah’lar albümünden çalsýn o zaman okkalý bir nefes türküsü.
*****
Hülyalar defterimde hüzün baþlý baþýna gurbet.
Aklýmda fikrimde adý sen olan müthiþ memleket.
Býrak takvim ve kasýmýn sonu yerin dibine batsýn.
Nasýlsa istikrar olmuþ nefesinde mistik ustalýðý yaþamýn
*****
Firuze…
Madem kasým bitti, bir aralýk yanýma uðrasan,
Ýliklerime kadar hissetsem þarabý ve aþký.
tutsan kollarýmdan uzatsan sýrt üstü,
- Göðsündeki buhuru üfürsen suratýma da
Saat 05.15’lerime nefes olsan…

Sosyal Medyada Paylaşın: