KETENPERE
Ýsa’yý çarmýha gerdiler
Sonra yasýný tuttular.
Kainatýn cilvesini görmeyen körler
Ýsa’yý yaradanýn þehvetinden bildiler.
Lanetli bir meyve arayýp
Adýna elma dediler.
- ulan elmadan da vazgeçmediler.
Hulisiye sormadan þarabý içtiler.
Dönüp birde Ýsa emretti dediler.
Ekmek aziz dediler,
Ýsa’nýn etini yediler.
Hulisi baðýrdý, uyanýn ey gafiller.
Ketenpereye getirip Hulisi’yi de yediler.
Tanrý’dan borç alýp ödemediler.
veresiye birikince Ýsa öder dediler.
Hulisi’nin de canýna minnet,
Tanrý’dan torpillisin dediler.
Öldürmeyen Allah öldürmüyor!
Kutsal ruhtan Hulisi’ye de üflediler.
Bu sefer Hulisi’ye ruhban dediler.
Ketenpere palazlandý, tüm dünyayý sardý.
Hulisi giydi hýrkasýný, çaldý sazýný, vurdu þarabý.
Melanet herif dediler, melamet nedir bilmediler.
Ýþin içinde Tanrý olmasa, gelde kýzma Meryem’e
Þeytan bile özür diledi Meryem ve Ýsa’dan
Ama nafile! Çünkü artýk,
Ketenpereye sistem dediler, Hulisi’ye ayyaþ.
Gelde Hulisi’nin alnýndan öpme!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.