Küllerim

durur küllerim çerçevelerde /...ölüm.../
ve bir yangýn çýkar
düþer küllerim topraða
avucuna daðýlýrým Mikail’in
savurur beni
poyarýzýyla sokak aralarýna


bir parçam dilencinin gözlerine
bir parçam çocuklarýn sümüðüne deðer
savurur durmaz mikail
alýr bir parçamý okyanusa atar
bir martý kapsýn diye


bir diken oynaþýr külümle
uzanýr bir parçam gökyüzüne
kaybolur maviliklerde
kim bilir hangi bulutun içinde
nerelere yaðacak hangi yangýn üstüne


ve son parçam.../kalbim/
topraða karýþýr bir çið tanesiyle.../eriyiþin hüznüyle/...
aylar geçer bir papatyanýn sarýsý
belki burnuna deðer diye...











Sosyal Medyada Paylaşın: