KAHIR
İnkar etmek öyle kolay ki
Deliyken doktorda
Acıyken tatlıda
Yaşlıyken aynada aradım bahaneyi
Öyle tuhaf ki…
Yalnız başına aramak yalnızlığın çaresini
…ve öyle zor ki
Bin sitem dilinin ucundayken susmak
Bir dalganın arsızlığında suya susamak
Kendimde bir zerre bulamadım seni
Yoksa tetiği çoktan kalbime sıkardım inan
Firar ettim masmavi düşlerden
Düştüm puslu bir savaşın içine
Aleyhime işledi zaman
Şöyle dursun yüz yüze bakmak
Adımız aynı sayfaya kayıt olamazdı bile
Sevmeye hakkım yoktu bunu bile bile
Her şeye rağmen…
İçime atamadım bütün olanları
Değişik arayışlar içindeydim
Mazlumlarla dövüşmek
Zalimlerle gülüşmek
Mahpusa düşmek istiyordum
Yakamadım kimsenin canını
Olmadı
Zulmü zaten yakından tanıyorum
Kol kola gezdik birlikte bir ömür boyu
Geçen her gün bir günah katıyor bana
Gelsin artık ölüm denen bu dipsiz kuyu
İbrahim Halil MANTIOĞLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.