BİÇARE

BÝÇARE

Bir sabah uyandým derin uykularýmdan.
Bir bilinmez yerde,
Bir bilinmez haldeyim.
Nerdeyim?
Ben, ben miyim?

Sanki yeni bir rüyadan uyanmýþým;
Yorgun, bitkin ve çaresiz…
Sahi, ben ben miyim?

Bir ayna arýyorum çevremde,
Kendime bakacak…
Aynasýz bakýyorum kendime,
Kendi kendimeyim…
Kendi içimde, kendimi görüyorum.
Ama ben, ben deðilim!

Geçmiþe dair ne varsa yalan…!
Ben sandýðým bedenim yalan.
Dünya yalan,
Hayat yalan…
Yalan dünyadan uyandým.

Bir burukluk var gönlümde,
Hüzün ruhumu kuþatmýþ…
Nerdeyim, ben kimim…?

Ellerimle yokluyorum üzerimi baþýmý…
Ne dokunabiliyorum kendime
Ne de fark edebiliyorum.
Neye benziyorum, neyim?
Hangi dünyada,
Hangi senedeyim?
Bir bilinmez muamma…

Varlýktan yokluða mýydý yolculuðum,
Yoksa yokluktan varlýða mý…?
Kafam karmakarýþýk,
Hüzün korkuya býrakýyor yavaþ yavaþ yerini
Korkularým çoðalýyor.
Kaçamýyorum.

Bilinmezlikler içinde, bir bilinmez haldeyim…
Kendi kendime,
Çaresiz, halsiz ve kederdeyim…

…

Alýp baþýmý gitmek istiyorum…
Gidemiyorum.
Kendi dünyamda, kendimce dolaþýp duruyorum…
Bunca yol ve yolculuktan sonra bakýyorum;
Bir arpa boyu yol alamamýþým.
Þaþýrýyorum;
Düþünüyorum…

Terler içindeyim…
Sýrýlsýklam olmuþum.
Deryalar içinde boðulmuþum…
Çýrpýnýyorum, kulaç atýyorum…
Su yüzünde tutmaya çalýþýyorum kendimi;
Kolum kanadým kýrýk…
Kolsuz kanatsýz biçare,
Kendi benliðimde benliðimi
Deryalara býrakýyorum…
Anlýyorum ki bu çaba, bu gayret benden deðil…
Teslim oluyorum…!

Uyanýyorum derin uykulardan;
Sýrýlsýklam bedenim…
Ben, benlik dünyam içinde
Kendimle boðuþuyorum…
Yataðým, yorganým, yastýðým ýslak…
Görüyorum ki bir kara toprak.
Ýnsanlýðým ile ben bugün burada
Ürkek ve korkak,
Biçare olduðumu anlýyorum.

06.03.2013



Sosyal Medyada Paylaşın: